Het komt regelmatig voor dat een werknemer naast zijn baan nog andere werkzaamheden verricht. Dat kan als vrijwilliger, voor een andere werkgever of in een eigen onderneming.
Als de werknemer dan ziek wordt voor zijn reguliere werkzaamheden, is de vraag of hij nog wel actief mag daarbuiten. In een recente uitspraak van de kantonrechter in Rotterdam bleek dat ziek voor de één nog niet betekent dat je ook ziek bent voor de ander.
Een werknemer werkte al vele jaren naar wederzijdse tevredenheid bij zijn werkgever. Op enig moment werd hij ziek. Hij had fysieke klachten aan zijn handen en vingers. Verder kon hij niet veelvuldig zware lasten tillen en trappen beklimmen. Deze klachten hadden tot gevolg dat hij zijn werkzaamheden voor zijn werkgever niet kon uitvoeren.
De werknemer had naast zijn baan ook een eigen bedrijfje met zijn vrouw. Nadat de werknemer al enige maanden ziek thuis zat, werd de werkgever geïnformeerd dat de werknemer wel nog steeds actief was voor het werken in zijn eigen bedrijf. Voor de werkgever was dit aanleiding een recherchebureau in te schakelen. De werknemer werd drie weken geobserveerd. Uit het onderzoek kwam naar voren dat de werknemer voor zijn eigen bedrijf fysiek belastend werk uitvoerde. Hij legde bootjes aan, sjouwde met jerrycans brandstof, schrobde langdurig en intensief en waste zijn auto. De werkgever kon dit niet rijmen met de bevindingen van de bedrijfsarts en heeft de werknemer geconfronteerd. Uiteindelijk zijn verhoudingen tussen werkgever en werknemer zodanig verstoord dat zij voor de rechter terecht kwamen ter beëindiging van de arbeidsovereenkomst.
De rechter kwam tot de conclusie dat de werkgever zich niet naar behoren had gedragen. Zij oordeelde dat de werkgever veel te kort door de bocht was gegaan door ervoor te kiezen meteen een recherchebureau in te schakelen en niet eerst met de werknemer in gesprek te gaan of de bedrijfsarts om opheldering te vragen. Bovendien zei de rechter dat de fysieke klachten en beperkingen die de bedrijfsarts had vastgesteld niet van zodanige aard waren dat deze in de weg stonden aan het werk dat door het recherchebureau was geconstateerd.
De kantonrechter besloot haar uitspraak met het oordeel dat de arbeidsovereenkomst tussen werkgever en werknemer werd beëindigd. De handelwijze van de werkgever kwam hem bovendien duur te staan. Hij moest € 55.000 aan ontslagvergoeding betalen.
Ziek bij de een betekent dus nog niet ziek bij de ander. Heb je als werkgever twijfels over de belastbaarheid van je werknemer en de nevenactiviteiten die hij ontplooit, loop dan niet te hard van stapel. Bespreek het met de bedrijfsarts en de werknemer en trek niet je eigen conclusies.
Voor vragen over zieke werknemers kunt u terecht bij ons terecht.
