Wanneer X een wervingsadvertentie leest voor een vacature bij onderneming Y, reageert ze enthousiast. Ze gaat transportwerkzaamheden verrichten en niks lijkt een lange werkrelatie in de weg te staan. Maar als X. ziek wordt en doorbetaling van loon eist, bekoelt de verhouding snel.
Volgens X was sprake van een arbeidsovereenkomst, Y meent dat X als zzp’er de werkzaamheden heeft verricht en dus moet de rechter een oordeel vellen. Dat oordeel richt zich op twee aspecten: i) hebben partijen een arbeidsovereenkomst beoogd en ii) kan uit de feitelijke uitoefening van de werkzaamheden een arbeidsovereenkomst worden afgeleid.
i. Volgens de rechter was de wervingsadvertentie duidelijk over het feit dat Y een zzp’er zocht. X heeft ook niet duidelijk kunnen maken dat in het kennismakingsgesprek gesproken is over gebruikelijke aspecten van een arbeidsovereenkomst, zoals arbeidstijden, verlofdagen, verlof en dergelijke. De rechter gaat er dan ook van uit dat partijen bij sluiting van de overeenkomst geen arbeidsovereenkomst hebben beoogd.
ii. De rechter is van mening dat er geen sprake was van een gezagsverhouding en daarmee ook geen arbeidsovereenkomst. Het feit dat Y de routeplanning maakte en aan X instructies gaf over de wijze van uitvoering van de werkzaamheden, maakt dit oordeel niet anders. Deze instructies kunnen ook in het kader van een overeenkomst van opdracht door een opdrachtgever worden gegeven. Y heeft voldoende andere punten naar voren gebracht, waaruit bleek dat de gezagsverhouding niet bestond. Uit Whatsapp-gesprekken bleek namelijk dat X zelf mocht bepalen wanneer zij wel of niet werkte. X heeft in de praktijk ook meerdere malen haar beschikbaarheid aangepast (in een relatief korte periode). Er was daarmee dus een grote mate van vrijblijvendheid ten aanzien van de momenten waarop X de werkzaamheden zou verrichtten. Het feit dat X slechts voor één opdrachtgever werkte, niet stond ingeschreven in het Handelsregister van de KvK en zich bij ziekte niet hoefde te vervangen, doen niets af aan het oordeel van de rechter dat X als zelfstandige kan worden aangemerkt. Deze omstandigheden vormen geen belemmering voor het werken als zzp’er. De rechter geeft aan dat het voor rekening en risico komt van X dat zij slechts voor één opdrachtgever werkte en zich niet heeft ingeschreven bij de KvK. Die eigen keuzes maken niet dat een arbeidsovereenkomst kan worden aangenomen.
Met deze uitspraak wordt (wederom) duidelijk dat de daadwerkelijke uitvoering van de overeenkomst leidend is voor de vraag of sprake is van een gezagsverhouding. Het enkele feit dat een opdrachtgever instructies geeft aan een zelfstandige, maakt nog niet meteen dat een gezagsverhouding moet worden aangenomen en dat er sprake is van een arbeidsovereenkomst.
Wilt u zekerheid over de juiste kwalificatie van de zelfstandigen die u voor u hebt werken? Neem dan contact met ons op.
