In economische barre tijden zitten de meeste ondernemers strak op de betalingstermijn van hun facturen. Als niet op tijd wordt betaald, worden de facturen al snel ter incasso uit handen gegeven.
Toch komt het voor dat vorderingen blijven liggen, bijvoorbeeld in geval er klachten zijn over de kwaliteit van geleverde prestaties. Dan kan het verstandig zijn het conflict niet bij een rechter op te zoeken. Want voor u het weet, wordt u geconfronteerd met een (forse) tegenvordering tot schadevergoeding en zijn de rapen gaar.
U kunt echter niet eindeloos wachten met de incasso van uw vordering. Er gelden verjaringstermijnen. Voor de meeste vorderingen is dat 5 jaar vanaf het moment van opeisbaarheid.
Om te voorkomen dat vorderingen verjaren dient tijdig een stuitingshandeling te worden verricht. Een stuitinghandeling strekt ertoe dat de schuldenaar voldoende is gewaarschuwd dat hij er ook na het verstrijken van de verjaringstermijn rekening mee moet houden dat hij de beschikking behoudt over zijn gegevens en bewijsmateriaal, zodat hij zich tegen een dan mogelijk alsnog door de schuldeiser ingestelde vordering behoorlijk kan verweren.
Kort gezegd, vindt stuiting plaats door (i) een daad van rechtsvervolging – bijv. het uitbrengen van een dagvaarding – , (ii) erkenning van de vordering door de schuldenaar of (iii) een aanmaning / mededeling.
De aanmaning of mededeling moet wel aan een aantal criteria voldoen om een verjaring te stuiten. Deze zal schriftelijk gedaan moeten worden en de schuldeiser moet duidelijk laten blijken dat hij zijn recht op nakoming voorbehoudt.
Wanneer de verjaring van een rechtsvordering op correcte wijze is gestuit, begint een nieuwe termijn te lopen. Maar dat gaat in de praktijk nog al eens mis. Zo kan het zijn dat een stuitingsbrief niet aan de daaraan te stellen eisen voldoet. In dat geval heeft u het nakijken, want een verjaarde vordering bij de rechter instellen heeft weinig zin. Een verjaarde vordering zal, als de wederpartij zich op de verjaring beroept, in een gerechtelijke procedure niet worden toegewezen. Na verjaring resteert slechts een niet-afdwingbare ‘natuurlijke verbintenis'.
Als uw vordering is verjaard, dan behoudt u (ex art. 6:131 lid 1 BW) echter wel de bevoegdheid om uw verjaarde vordering te verrekenen met de vordering van uw wederpartij. Een dergelijk verrekeningsverweer wordt in de praktijk nog wel eens over het hoofd gezien. En dat is doodzonde, want met een geslaagd beroep op verrekening krijgt u uw verjaarde factuurbedragen indirect alsnog betaald!
Omgekeerd geldt dat wanneer de schuldenaar een verjaarde vordering voldoet, hij wordt geacht niet onverschuldigd te hebben betaald en het betaalde bedrag dus niet kan terugvorderen. Dat is zuur als je erachter komt dat de vordering die je hebt voldaan op het moment van betalen al verjaard was.
Het juridisch moraal van het verhaal is dat u goed bedacht moet zijn op verjaringstermijnen. Een tijdige stuitingshandeling is gewenst. En als uw vordering dan toch verjaard is, vergeet u in het voorkomend geval dan niet een beroep op verrekening te doen als u met een vordering van uw wederpartij verrast wordt!
