Binnen een huwelijk of geregistreerd partnerschap is de geboorte van een kind – in ieder geval juridisch – een duidelijke zaak: de (huwelijks)partner van de moeder is de vader.
Zijn de vader en moeder niet getrouwd (of geregistreerd partner), dan zal de man het kind eerst moeten erkennen voordat hij zich vader mag noemen.
Het erkennen van een kind kan zowel vóór de geboorte als bij de aangifte van de geboorte of zelfs nog later. Erkenning vóór de geboorte (erkenning van een ongeboren vrucht) kan in elke gemeente van Nederland. De moeder moet een toestemmingsformulier ondertekenen. Wanneer een kind wordt geboren, moet hiervan binnen drie dagen aangifte worden gedaan bij de gemeente. Tijdens deze aangifte kan de vader zijn kind ook direct erkennen, maar ook hiervoor is toestemming van de moeder van het kind nodig. Een kind kan ook erkend worden op een later moment, zelfs wanneer het al meerderjarig is.
Om een kind te erkennen, moet de vader aan een aantal voorwaarden voldoen. Zo moet hij 16 jaar of ouder zijn, niet onder curatele staan en hij moet – wettelijk gezien – met de moeder mogen trouwen. Bloedverwanten bijvoorbeeld mogen dat niet.
Erkenning brengt met zich mee dat de ouder een onderhoudsplicht heeft voor het kind tot hij of zij in ieder geval 21 jaar is. Daarnaast worden ouder en kind elkaars wettelijke erfgenamen. Erkenning van een kind heeft ook gevolgen voor de situatie wanneer vader en moeder uit elkaar gaan.
Erkenning betekent overigens nog niet automatisch dat de ouder mag meebeslissen over de opvoeding van het kind. Hiervoor is het ouderlijk gezag nodig en dat verkrijg je niet bij erkenning.
Wilt u meer weten over erkenning?
