In het televisieprogramma Hello Goodbye vertelt een vrouw dat ze door haar ex-echtgenoot is mishandeld. De ex voelt zich aangetast in zijn goede eer en eist excuses van KRO-NCRV.
In het programma Hello Goodbye spreekt presentator Joris Linsse willekeurige mensen aan in de vertrek- of aankomsthal van Schiphol, op zoek naar mooie verhalen. In december kreeg hij een vrouw voor de camera die op haar moeder staat te wachten. De vrouw zelf is afkomstig uit Egypte, werd op haar zeventiende uitgehuwelijkt en kwam met haar man en kinderen in 2010 naar Nederland. De vrouw werd door haar man stelselmatig mishandeld, vertelt ze, en daarom vluchtte ze naar een Blijf-van-mijn-Lijfhuis. Het huwelijk is inmiddels ontbonden.
De ex-partner is razend. Via zijn advocaat eist hij van omroep KRO-NCRV € 2.500,00 aan smartengeld. Bovendien wil hij dat de omroep excuses maakt, zowel op de eigen website als in een volgende aflevering van het programma. Dit alles vanwege ‘de aantasting van zijn integriteit/persoon/goede naam in/vanwege voormelde uitzending en de dientengevolge door hem geleden en nog te lijden pijn en gederfde levensvreugde’.
KRO-NCRV laat weten dat geenszins van plan te zijn. ‘Hello Goodbye (…) is geen onderzoeksjournalistiek en van BlazHoffskl (de producent, red.) kan niet worden verwacht dat zij alle uitlatingen van de geïnterviewde personen voor uitzending op juistheid controleert’, schrijft KRO-NCRV. Desalniettemin doet de producent in dit geval navraag en de beschuldigingen van de vrouw lijken geheel op waarheid te berusten. De ex-man stuurt daarop een e-mail, ondertekend door 37 mensen, waarin staat dat hen van gewelddadigheid door de man jegens zijn ex-vrouw niets bekend is.
Net als in de vorige week beschreven zaak van Roompot vs. De Consumentenbond gaat het hier om de botsing van twee fundamentele rechten: de vrijheid van meningsuiting van de omroep aan de ene kant en het recht van de ex-partner op eerbiediging van zijn eer en goede naam aan de andere kant.
Welk van deze belangen in het concrete geval zwaarder weegt, hangt af van de concrete omstandigheden, aldus de rechter. Daarbij is onder meer relevant (i) de aard van de gepubliceerde uitlatingen en de ernst van de te verwachten gevolgen voor degene op wie die uitlatingen betrekking hebben, (ii) de ernst – bezien vanuit het algemeen belang – van de misstand die aan de kaak wordt gesteld, (iii) de mate waarin de uitlatingen steun vinden in het beschikbare feitenmateriaal ten tijde van de publicatie, (iv) de totstandkoming en inkleding van de uitlatingen, (v) het gezag dat het medium waarop de uitlatingen zijn gepubliceerd geniet en (vi) de maatschappelijke positie van de betrokken persoon.
Om te beginnen stelt de rechter dat het aanbieden van excuses in rechte niet kan worden afgedwongen. Bij excuses gaat het immers om het spontaan en oprecht berouw tonen over het eigen tekortschieten. Ook als de vordering welwillend wordt gelezen, bijvoorbeeld als eis tot rectificatie, wijst de rechter de vordering af. KRO-NCRV draagt geen verantwoordelijkheid voor de uitlatingen van de vrouw, de presentator laat ook geen moment in de uitzending blijken dat hij de woorden van de vrouw onderschrijft. Verder stelt de rechter dat er geen absoluut recht op hoor en wederhoor bestaat. De aard van het programma leidt niet tot een dergelijke verplichting. Alleen al niet omdat voor de kijker het verhaal op geen enkele wijze is te herleiden naar de man. Zijn naam of woonplaats worden niet genoemd en er wordt geen foto van hem getoond.
Omdat het verhaal niet naar de man te herleiden is, beperkt de door hem gestelde aantasting ‘in zijn integriteit, persoon en goede naam’ zich tot een (zeer) beperkte kring. Zelfs als zijn wens tot eerherstel terecht was, heeft hij daar zelf aan invulling aan gegeven door de e-mail die door 37 mensen ondertekend was. De beslissing valt dan ook uit in het voordeel van de vrijheid van meningsuiting, van KRO-NCRC dus.
Meer weten over publicatierechten? Neem contact op!
