Vanaf 1 januari 2012 verkrijgen alle werknemers die fulltime werken, minimaal 20 vakantiedagen per jaar, ongeacht of de werknemer langdurig ziek is. Dit vloeit voort uit het wetsvoorstel van Minister Kamp, dat door de Eerste Kamer op 24 mei 2011 is aangenomen (Kamerstukken II 2010-2011, 32465, nr. 3). Kamp kwam met dit voorstel naar aanleiding van een uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschap, dat aanpassing van de Nederlandse wetgeving vereiste (HvJEG 20 januari 2009, zaak C-53/06 en C-520/06, JAR 2009, 58).
Met het wetsvoorstel wordt tegemoet gekomen aan de positie van de werknemer die langdurig – dat wil zeggen: langer dan zes maanden – ziek is. Een langdurig zieke werknemer bouwt op grond van het huidige recht namelijk ‘slechts’ vakantiedagen op over de laatste zes maanden van zijn ziekte. Het nieuwe wetsvoorstel verschaft langdurig zieken aldus dezelfde rechten als arbeidsgeschikte werknemers, doordat zij niet langer in hun vakantieopbouw worden beperkt.
Het wetsvoorstel heeft echter niet alleen consequenties voor zieke werknemers, maar ook voor alle niet-zieke werknemers. Zo dienen alle werknemers vanaf 1 januari 2012 hun wettelijke vakantiedagen binnen een half jaar na het jaar waarin zij zijn opgebouwd, op te nemen. Gebeurt dat niet, dan komen deze dagen te vervallen. Hiermee wordt voorkomen dat werknemers jarenlang hun vakantiedagen opsparen. Het wetsvoorstel beoogt een goede balans tussen het opbouwen en opnemen van vakantiedagen en is daarmee in het belang van de gezondheid en veiligheid van de werknemers. Let wel, voor de bovenwettelijke vakantiedagen geldt deze regeling niet.
Er is een tweetal uitzonderingen op deze regel. Enerzijds kunnen werknemer en werkgever overeenkomen dat de vervaltermijn van de vakantiedagen wordt verlengd, anderzijds geldt de vervaltermijn niet als een werknemer redelijkerwijs niet de mogelijkheid heeft gehad om vakantie op te nemen.
